Hier bellen en aub wachten. Ik zet m’n slippers naast de kleurrijke, stoffen schoentjes met Zuid-Amerikaans tintje en ring het klingel-ding terwijl ik de omgeving in me opneem, wachtend op een teken van leven. Boven aan de trap staat een vriendelijke, zwarte viervoeter me al kwispelend aan te kijken. Zou het baasje thuis zijn? Omringd … More Het flessenhuis
Op het puntje van haar stoel. Handen krampachtig tussen haar benen geklemd. Haar gezicht in een verbeten grimas dat ooit een mooie volle mond geweest moet zijn. Teveel geslikt. Te zuur met een eeuwige bittere nasmaak. Haar ogen kijken naar dezelfde plek in niemandsland waarin zij zich bevindt in haar hoofd en laten een dofheid … More Paradise by the neon lights
32 jaar heb ik mogen genieten van naar aanwezigheid. Oma was er tijdens alle belangrijke momenten, zolang ik me kan herinneren. Met veel warmte werd ik in het grote huis onthaald als ik weer een mijlpaal had bereiken. Een zwemdiploma, nieuw rapport, m’n rijbewijs maar ook met een gebroken hart en ziel onder m’n arm … More Lieve oma
“Het doet zo’n pijn. Ik voel me zo leeg van binnen. Alsof er een heel diep gat in mijn buik zit waar alles doorheen valt. Soms voel ik me er ook misselijk van. Dan kijk ik de mensen aan en dan zou ik het liefst willen schreeuwen. Zodat ze me horen. Zodat ze me … More Alleen op de wereld
Ei ei ei en wat zijn we blij, want het is mei. Dit herinnert me aan wisselende temperaturen in Nederland van het kaliber rokjesdag terug naar trui. In Thailand is mei echter een van de heetste maanden van het jaar en dat is te merken. Het is hier in 65 jaar niet meer zo lang … More 2559 welkom regen, wolkjes en zonneschijn
Soms moet je gewoon keihard op je bek gaan. Flink bezeikt worden. Je hart breken. Struikelen over de scherven van het uitelkaar gespat geluk en je snijden aan het scherpst van de snede die een kras op je ziel achter laat. Machteloos toezien hoe een roze wolk in rook opgaat en hoe terugkijkend zelfs dit … More Life is like a box of chocolates
Verdwaasd word ik veel later dan normaal wakker door het zachte briesje dat voor kippenvel zorgt op m’n rug. Na drie maanden is het de huurbaas gelukt om horren te plaatsen waardoor ik nu kan slapen met de ramen open, frisse lucht zonder insecten die een feestje komen bouwen onder mijn dak. Puur genieten zal … More The run, to stay
Ieder huisje heeft zijn kruisje. Behalve Ullas. Hij heeft geen huisje maar daarentegen een immens kruisje. Of zeg maar gerust kruis. Waar Jezus u tegen zou zeggen en waarvan ik me af vraag waar hij het in godsnaam aan verdiend heeft. En hij is niet de enige in weeshuis Deenabandhu die een enorme last met … More Ullas. In de naam van licht en blijdschap
In harmony zullen we samen leven. De kabel tv in m’n houten bungalowtje laat me echter hele andere beelden zien, al zappend naar het laatste kanaal, waar de plaatselijke radio zender huist, flitst het nieuws met verontrustende en droevige beelden voorbij. Ik zap snel verder, struisvogel politiek. M’n hoofd in het zand stekend wat … More Alaaf! Over Thaise ‘pekskes’
Ik ga er geen doekjes om winden. Of dingen bedenken die de zaken iets genuanceerder maken. Laat staan net doen alsof er niks aan de hand is. Niet omdat dit een van mijn zogenaamde voornemens is voor het nieuwe jaar, maar gewoon omdat het zo is. Ik er niet meer omheen kan. Het is wat … More Te vrede. Het is maar dat je het weet.
we are same same but different in one world 